Crashen

Vorige week was het dan zover ... Ziek !
En ziek zijn, is écht onderdebolder van de kaart wezen; koorts, mottig, hoesten, niezen etc.
Verdict: griep en sinusitis .. bah .. en om het nog erger te maken : een verplicht afscheid nemen van borstvoeding .. Want ja, ik moest aan de antibiotica.
Heeeeeelp, de hemelsluizen gingen - nog maar es - open ... Van de ene dag op de andere dag was het finito. Nore van de kaart, ikke van de kaart en vriendlief die ni wist wat aan te vangen met zijn twee over-emotionele vrouwen.
Ach, is het niet beter om op een gegeven moment afscheid te nemen, noemen ze dat niet "loslaten" ?

Moeder of kind?
Moeder zijn is soms best zwaar
je hebt een hoop te dragen,
kinderen zijn lekker onbezorgd
en kunnen veel van je vragen.
Toch is het ook heel waardevol
om moeder te mogen zijn,
je krijgt er zoveel voor terug
en dat is heel erg fijn.

Toch denk ik wel eens even terug
aan de dagen van weleer,
toen ik nog zelf een kind mocht zijn,
dat ben ik nu niet meer.
Van kind ben ik geworden
een moeder over twee
en naast de kleinste strubbelingen
brengt 't mij ook veel peis en vrée

Moeder zijn, dat is genade
want mijn kinderen zijn een geschenk,
een moeder hebben is een zegen
en nu 'k er over denk,
mag ik wel dubbel dankbaar zijn.
Waarom ik dat nu vind?
Voor mijn kinderen mag ik moeder zijn
en voor mijn moeder....toch nog kind.

Soit, ik zag dit gedicht op het net en vond het postbaar ...
Dat loslaten, ahum, ik heb het er zooo moeilijk mee ... Het geeft me ook altijd de indruk dat ik ook weer een beetje ouder ben ....
Maar, in dit geval, was het eigenlijk een mooi einde van een prachtige periode met mijn kleinste.
Zoals mijn huisarts het weer heel seq zei : "zelfs de Moslima voeden niet zo lang meer" ...
Que ?
De reacties uit mijn omgeving zijn nu ook gestopt "wordt het geen tijd" "ben je nu nog ..."" jij hebt super (.)(.) zeker""je ziet er slecht uit".

Maar ja, nu moet mijn Madame aan de flessen; een hele sinecure. Ze wil niet, lust de pap niet ...
Ze is van haar curve gevallen, tssss. Gelukkig zijn we bij nummer twee al slimmer, naar K&G gaan we al lang niet meer.  Madame drinkt dus nu een week flessen en heeft nog nooit zoveel last gehad van haar maag- en darmstelsel.  De eetstress is er dus ook bij nummer twee ...

Ach, ik stop beter, ik ben weer zeer emo aan't pennen en geen mens die het interesseert.
We zijn terug actief op onze blog en hopen terug wat meer memoires te pennen voor mijn twee schatten later.