To Festival or not to Festival

Sinds mijn vijftiende vertoef ik jaarlijks op (T)W, buiten een paar missers heb ik ze allemaal bijgewoond en ik ben ondertussen toch al ruuuuim over de dertig dus het kan tellen.
De Festivals hebben mij zien groeien van een puber tot volwassene ... Mijn festivalbezoeken op zich zijn ook geëvolueerd.

Als vijftienjarige mocht ik samen met twee andere (bakvis)vriendinnen met de trein voor een dagje naar TW.  Afhankelijk van de dagen dat we vrij waren treinden we naar Torhout of Werchter.  Van Torhout naar Antwerpen nadien was dan feest want meestal haalden we de trein niet en zaten/lagen/hingen we tot 's morgens te wachten op een trein die niet kwam.
Vijftien, mensen ... Ik zie ons er nog staan, dwepend met onze helden op een oversized shirt.  Helden die er allang niet meer waren oa. Led Zeppelin, The Doors. Menig muziekkenner zal in stilte wel gelachen hebben met die treinemiekes ... Onze eerste pintjes, sigaretjes en maar stoer doen ...

Tegen onze achtiende verjaardag was het Festival een Festival verspreid over twee tot drie dagen.  Een daguitstap werd een weekend kamperen in den auto of in een tent.  En dat heb ik zeer lang kunnen volhouden op fysiek vlak.  In het midden van de nacht nog even snel naar de douche zodat je lekker lang en alleen kon genieten van warm water in plaats van er 's morgens met zestig in een rij te staan bakken in de zon.  Tentjes in een grote cirkel, De Neef die 's morgens spek met eikes bakte .. Veel bier en af en toe ging er ook wel ne frietzak rond (no details !). Da was gewoon genieten, soms meer nog dan op de weide zelf. 

Het Festival werd echter een Festival van vier dagen en tegen de zondag lag ik hoe langer hoe meer uitgeteld op een matje, wachtend tot de dag voorbij was ... En, we gaan nu eenmaal voor de muziek niet om heel de dag te maffen.  Het kampeerhoofstuk stierf een trieste dood ... Bovendien werd ik meer en meer gesteld op hygiëne en een lekker bedje.  Want eerlijk, als meisje/vrouw naar een Festival trekken .. Een mens mag niet flauw doen !!!! Dus, over-en-weer rijden en dat vier dagen lang (Merci aan Het Lief voor de vele ritjes !).  Het deed iets met de sfeer natuurlijk maar ja, een mens moet kiezen ... De muziek gaat voor !

De kliek werd ook alsmaar kleiner, er komen kinders, de vrouwen opteren om thuis te blijven.  Maar, ik ben geen echte vrouw, ik wil blijven gaan ... Babysit zoeken dus ... Op zich geen probleem, ware het niet dat Het Festival terug een horrorfestijn werd.  Tot een stuk in de nacht op een weide hangen, de lange rit naar huis en om zes uur de kinders ... Ook dat werd fysiek een beetje ongemakkelijk.

Zodoende dus ... In het begin van het jaar ontleed ik heelder programma's om op zoek te gaan naar de absolute must sees ... Voortaan zijn het terug daguitstappen net als twintig jaar terug.  Bakvissen zijn we allang niet meer, integendeel .. Een dagje festivallen kruipt bijzonder zwaar in mijn kleren maar .. Ik geniet nog steeds van de pintjes, de slechte frieten en de muziek en erger mij nog steeds enorm aan de gebrekkelijke hygïëne van de toiletten !!! Ik ben er echter mee vergroeid en zal er binnen vijftien jaar nog steeds naartoe trekken ... Als ik het maar om es goe te lachen met vijftienjarige bakvissen die op dat moment shirts aanhebben van hun helden zoals daar zijn Pearl Jeam of Faith No More of Metallica ! En wie weet kampeer ik als kranige vijftiger met mijn tentje wellicht vijf dagen op de weide met een eigen douche, een luxe tentje en een geserveerd onbijtje elke ochtend !

Festival is gelijk aan zomer, Festival is genieten en mijmeren over al die honderden groepen die je al zag passeren. Festivallen is fun !