Mijn sanseveria

Zelfkennis is het begin van alles !

Op mijn gezegende leeftijd, ben ik mij dan ook enorm bewust van mijn tekortkomingen …
Eén daarvan is verstrooidheid en chaoot eerste klas. Reken daarbij dat ik op mijn werk enorm gestructureerd te werk ga, dus ja, thuis is het dan alle remmen los.

Dat betekent niet dat het hier een stal is, neen, dat perfectionistisch trekje van mij zorgt ook hier dat alles kraaknet blijft ten huize P.

Hoe dan chaoot en verstrooid ? Het zit hem in kleine dingen … Nooit weten waar je sleutels liggen, je bril verliezen en hem dan op je hoofd hebben, naar boven racen en daar niet meer weten waarom je nu juist racet .. Maar ook gewoon stommiteiten uithalen .. Met al dan niet serieuze gevolgen.

Gisteren was weer zo'n dagje … Nu ik stilaan terug wat mobieler door het leven ga, is het ook terug tijd om Octopus P te worden .. Met duizend dingen tegelijk bezig zijn ! Rekening houden met mijn beperkingen ? Nee … Zodoende gisterenmiddag a) soep opwarmen b) kinders entertainen c) plantjes water geven.

P. en plantjes dat gaat niet samen, heb dat hier eerder al toegegeven, ik krijg werkelijk alle planten kapot.  Een cactus van 80 euro gekregen van mijn lieftallig man, s t u k .. doodgebloed.

Maar, er is één plant die het hier hardnekkig volhoud, een sanseveria.

De sanseveria is een plant die je al eens tegenkomt in van die volkse cafés … Die overleven sigaretten, biergeurtjes én het gebrek aan water.  Zo ook de mijne .. De plant in kwestie krijgt gemiddeld drie keer per jaar water en gisteren viel het mij op dat de grond van mijn vriendje meer leek op een uitgedroogde woestijn dan grond. Omdat ik in een feel good mood zat, besloot ik hem water te geven.

Wie van ons in de fout ging weet ik niet … Maar, na zijn drankje - wat overigens ook niet zonder knoeien ging want het water liep er vanonder gewoon uit met een dweilmoment tot gevolg - besloot hij mij in mijn oog te prikken met een van zijn puntige blaadjes …

Paniek ! Want deze mijnheer blijkt giftig te zijn en mijn oog deed pijn ..
Het antigifcentrum gebeld en daar mijn stoer verhaal gedaan .. De man in kwestie lachte niet maar wellicht had hij wel een mooi verhaal voor 's avonds aan tafel.
Hij maande mij toch licht aan op zoek te gaan naar een oogarts, vandaar dus - maar weer - een bezoekje  Spoed.  Ook daar dezelfde grimas .. En ook hier wellicht een gezin dat vergast werd op een sappig verhaal.

Het kwaad is geschiet; er zitten krassen op mijn hoornvlies.
Of het goed komt, .. ja .. Of het goed komt tussen mij en de Sanseveria ??? Hij stond er nog hoor .. Maar, hij zal wellicht vanaf nu nog twee keer per jaar water krijgen en misschien loopt hij hetzelfde lot tegemoet als een vriendje van hem, de Aloe vera die ik na jaren zo beu was dat ik nu als wintervaste plant beschouwd wordt in onze tuin !

- wordt vervolgd -