Mijn 1/2 marathon ...

Het is zover ... Ik heb ondertussen twee keer de afstand van 21 km achter de kiezen ...

Vandaar ook de stilte in blogland ... Je loopt niet "zomaar" een 1/2 marathon ...  Het maakt me voor de rest van de week lui ...

Het vraagt toch wel degelijk wat discipline, regelmatig rennen, intervaltraining, gezonde voeding, gezonde drankgebruik, slapen (en vooral dat laatste blijft ons parten spelen) ..

Althans, ik kan het niet .. Als je vlot 16 km kan, denk je al snel "doe ik toch gewoon" maar niet dus ...
Het zijn vijf extra lange en heftige kilometers ...

De eenzaamheid begint soms te wegen, het monotome van de loopbeweging, een spier links en rechts die begint op te spelen .. Dorst, honger ...

Vooral dorst speelt me parten .. Ondertussen heb ik een camelbag gevuld met sportdrank, een liter of twee. En ook vanmorgen was deze volledig leeg gedronken.

Waarom ik perse die afstand wil rennen .. Tja, grenzen verleggen ? Vorig jaar had ik nog nooit 16km gerend, dit jaar haal ik deze afstand vlot, het zit comfortabel en soepel in mijn benen .. Ook op training loop ik nu vlot 10 tot 11 km per uur .. En dan wil je meer ... Wie weet, toch ooit die marathon op mijn 40ste ???

Vandaag ook weer gaan lopen en toch weer een aardige anekdote onderweg ...

Twee mannelijke lopers hadden in de mot dat ik met een camelbag liep en peperkoek op zak had .. En neen, ik deel niets ! Beetje lachen en zwanzen onderweg ... Na een tiental kilometer wandel ik enkele minuten om mijn peperkoek op te peuzelen en de hartslag wat te doen zakken ... En plots zie ik de ene mannelijke loper die - dacht ik - een banaan in zijn handen houdt.

Omdat we al flink gelachen hadden met mijn peperkoek, wens ik hem meteen een enthousiast en welgemeend "smakelijk" ... Bleek mijnheer gewoon een BOB-sleutel vast te hebben.
En op die manier nog maar eens een bewijs dat ik op lange afstanden gewoon spontaan begin te verlangen naar voeding .. Deze keer zag ik geen frietjes maar bananen ...

Of ik op deze manier ooit een wedstrijd zal rennen ?
Geen idee ... Mocht het vriesweer zijn graag ...
Maar deze ochtend was het voor mij reeds veel te warm ..
Of ik overleef met 2 L water en een peperkoek ? Geen idee ... Bij de Ten van Antwerpen had ik bijna een moord gepleegd voor voeding en aan elke stop minstens drie bekers sportdrank "gezopen".
We zien wel .. Binnenkort alvast een vuurdoop.

Maar nu eerst rusten en toeleven naar de Abdijentocht volgende donderdag.
Een snelle tijd ? Neen, vooral genieten !!!!! En vooral zorgen dat ik geen blessure oploop, mijn knie doet nog steeds pijn en ... binnen twee maanden trouw ik !!!!