Mijn 20 km van Brussel

Na de teleurstellende abdijentocht heb ik in een flinke loopdip gezeten. Had er totaal geen zin meer in en bovendien te weinig tijd om degelijk te trainen.  Hierdoor had ik mijn verwachtingen voor Brussel serieus bijgesteld en zelfs getwijfeld om te starten. Van overal kreeg ik te horen dat hij "loodzwaar" was en zoveel loopervaring heb ik nu ook nog niet ... Langs de andere kant, eens ingeschreven = lopen want uiteindelijk pik ik een inschrijvingsnummer dat een ander graag wil.

Dus, verwachtingen bijgesteld met als doel : uitlopen ! Meer niet, tijd speelde deze keer absoluut geen rol. Ik ken Brussel niet, kende het parcours niet, had alleen veel schrik voor de tunnels en vorige week werd ik ook nog geïnformeerd over de laatste drie kilometer stijgen ... Bovendien .. vorig jaar kon ik hiervan alleen maar dromen.

Het weer zat al mee, meer nog, het was behoorlijk koud deze ochtend.  Het spel van "wel/niet met truitje" lopen nam wel wat tijd in beslag.  Uiteindelijk besloten om zonder trui te starten ... K O U D en links en rechts een medelijdende blik van mensen die wel een truitje en lange broek droegen .. En, ik, ...  bijgelovig .. mijn rokje !

Een les die ik alvast van de abdijentocht mee genomen heb; minder drinken en vooral niet zoveel Aquarius drinken voor de start.  Mijn camelbag liet ik ook thuis want tijdens deze loop kregen we ruim voldoende Spa Water .. Wel mijn drankbelt mee met twee flesjes die vol heen en terug gingen.
Mijn maag vond het wel aardig en heeft geen enkele keer opgespeeld of voor krampen gezorgd. Weer wat bijgeleerd voor mezelf ... Minder drinken P !!!

Op voorhand ook al het parcours bekeken maar dan nog .. super veel zenuwen gisteren ...
Maar zo op voorhand ne keer spieken kan geen kwaad, onbewust herinner je de route en kan je makkelijker focussen.

Voor de start zagen we een zwarte ballon met de tijd 2.15 ... Ik besloot om te starten aan die ballon, we zouden wel zien na tien kilometer.  Ben nogal een slechte starter waardoor ik na een vijftal kilometer meestal een klop van de hamer krijg en dat wilde ik absoluut vermijden.  Het volgen van de ballon hebben we drie kilometer vol gehouden, het ging me te traag ... We besloten over te schakelen op ons eigen tempo en doken samen de tunnels in .. En eerlijk ... Die tunnels vallen best mee ... Ik vind de Kennedy en de Konijnenpijp veel enger !

Uit de tunnels vonden we aansluiting bij een groepje van vier, lopers voor Artsen Zonder Grenzen. Hun tempo zat goed, ze volgden een loophorloge en hun snelheid bleek 10 km / uur te zijn ..
Op dat moment was ik nog altijd overtuigd om uit te lopen en niet snel te lopen .. De zwarte ballon .. Zo lang die achter mij lag, zat ik goed ... Het aanklampen van deze vier lopers beviel echter zo goed dat we hen bleven volgend en redelijk vlot 10 km binnen het uur liepen .. Halfweg :o))

Met her en der vals plat en afdalen bleef het tempo redelijk tot we onze vier verloren aan een drankvoorraad .. Vloeken .. Terug op zoek naar dat eigen ritme ... Wat is het toch makkelijker om aan te klampen bij een groepje die elkaar opzwepen ! Te snel, te traag .. Niemand wist het, ik had ondertussen beslist om de KM-borden niet meer te bekijken ... Ik wilde het gewoon niet meer zien ... Leukere verrassing als je dan nadien merkt dat je al "zoveel" gerend hebt.

En ja, daar kom je dan aan de bewuste KM16, de Tervurenlaan ... Eén lang steile weg, dodelijk voor de stilaan niet meer zo frisse beentjes ... Gelukkig zat het voor ons mee, we konden redelijk vlot blijven lopen en passeerden meerdere renners ... Aan de zwarte ballon dacht ik al lang niet meer .. Mijn klok die werd belangrijker .. Zou het ? Zou ik deze 20 KM van Brussel binnen de twee uur kunnen uitlopen terwijl mijn doel rond 2u30 lag ??? 

Nieuw doel dus ... Eerlijk ? Moest Het Lief niet bij mij zijn, had ik deze laatste kilometer weer gewandeld.  Op de een of andere manier wordt ik super emotioneel bij die laatste kilometer en begin ik ongecontroleerd naar adem te happen.  Dankzij hem heb ik volgehouden en al huilend over de finish gegaan van pure emotie .. Binnen op exact 2u00 !!!!

Voor menig ervaren loper is dit wellicht lachwekkend .. Aan een gemiddelde van Tien per uur rennen is niet snel .. Maar, ik was fier !!! Over de finish wilde ik zo snel mogelijk die medaille en blij als een kind liep ik in de armen van een persfotograaf ...

De 20 KM van Brussel zijn mooi .... Het parcours is pittig maar :

- de organisatie is zeer goed : héél veel drinken onderweg, brede lanen, goed onderhouden lanen
- de route is mooi .. Ik ken Brussel niet ! Mooie dingen te zien, bos, tunnels, stijgen en dalen .. Perfect
- de loop zelf is relaxed .. In vergelijking met de Ten Miles waar ik het gevoel heb dat iedereen als opgefokte konijnen loopt .. Hier genieten de meeste mensen. Je moet nog altijd "zig-zaggen" maar je krijgt nergens een stomp in je romp

Enige vorm van nervositeit ondervond ik bij de start .. Véél te weinig toiletten .. Vreselijk !!!!
35 minuten wachten om een plasje te kunnen doen ?????