De voorbije twee weekends stonden in het teken van de Belgische Ardennen.
Ik ben niet zo zot van de Ardennen. Als kind "moest" ik altijd mee met mijn ouders want die gingen er regelmatig op wandelstage alvorens de Hoge Bergen in te trekken in Oostenrijk en de buurlanden.
Vond het vreselijk ! Ik verveelde mij (enig kind) én ik herinner mij nu nog steeds de lange auto-ritten op zondag met een bleirende radio met alleen maar voetbaluitslagen. Vreselijk !
Gelukkig kwamen dan nadien de Grote Bergen eraan, herleefde ik als een kleine berggeit die met mama en papa dagen aan een stuk door de bergen trokken. Eigenlijk ben ik nu mijn mijn ouders dankbaar want het trekken is er met de paplepel ingegoten. Danzij hen heb ik ondertussen een groot stuk van de Wereld gezien :o)
Soit .. we hebben nu zelf twee kleine kinderen én ik herval in oude gewoontes van mijn eigen ouders. Deze zomer trekken we naar de Bergen. Hoog tijd dus om de oudste te leren wandelen. Vorige maand haar eerste bergschoenen gekocht, een tof treckingvestje, kleine rugzak ... En nu oefenen.
Twee weken geleden met mijn eigen ouders voor een weekend in de omgeving van St. Vith, het voorbije weekend met 35 mensen (!!!) in de omgeving van Durbuy.
Ze heeft haar best gedaan ons Madame. Haar schoenen zijn ondertussen ingelopen, haar treckingjas heeft gietende regen overleefd en stand gehouden ... Mits voldoende afleiding kan ze best vooruit.
En ik ? Ik heb genoten van twee totaal verschillende weekends ... En .. Ik hunker stilaan naar de Bergen, vooruit met de geit !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten