dinsdag 30 september 2014

Bloggers onder elkaar .. interview

Een aantal maanden geleden verscheen er een berichtje op de blog van "Ren mama, ren" .(www.renmamaren.com).
Ze doet graag interviews met hardlopende mama's en ze zocht kandidaten ...
Ik had er wel zin in, wilde eigenlijk mijn verhaal nog eens kwijt en de drogreden dat lopen en moederen niet samen gaan kwijt schelden.

Het werd een lang interview; ik kreeg een vragenlijst en liet me gaan, volledig !
Het resultaat hiervan kan je lezen via volgende link :

http://www.renmamaren.com/2014/09/peggy-loopt-hard.html

Gelukkig zijn er nadien wel wat dingen gewijzigd :
- ondertussen ren ik terug "buiten" weliswaar nog steeds met de track in mijn hart en hoofd
- loop ik ALTIJD met mijn ID-tag. Vind ik hem niet, loop ik niet *
- loop ik terug vlot 10 kilometer in een behoorlijke tijd (net geen 10 km/u)
- ben ik een jaar verder na mijn ongeval en heb ik een aantal zaken kunnen klasseren
- ben ik terug naarstig boeken aan't bestuderen over lopen, trainingen, voeding, kracht, core
- bestudeer ik het net op zoek naar lopen die ik graag zou willen mee maken (weliswaar niet onder tijdsdruk)
- loop ik nog altijd niet pijnvrij, functioneer ik nog steeds niet pijnvrij maar ik gaf het een plaats
- heb ik gemerkt dat mijn kleerkast bestaat uit sportkledij ... en sportkledij
- kan ik er terug van genieten als anderen een wedstrijd rennen zonder geprikkeld te worden
- is mijn lichaam krachtiger geworden dankzij de fitness waar ik veel aandacht besteed aan core en krachtoefeningen (ondanks dat het resultaat visueel uitblijft)
- heb ik een nieuw loop/fiets/zwemhorloge aangeschaft (een TomTom, heerlijk)
- plan ik stilaan terug intervaltrainingen op de loopband, weliswaar aan een slakkentempo en lange intervallen (10 minuten aan X, 10 minuten aan X,....)
- ben ik naarstig op zoek naar mijn trainingsschema's van Energylab die ik ergens in een hoek geklasseerd heb
- ben ik bijkomend begonnen met zwemmen, in de hoop mijn benen krachtiger te maken
- begin ik mij mentaal ook terug sterker te voelen

Of ik terug ben ? Dat niet ... Maar stilaan kan ik terug genieten van mijn loopjes en stilaan zit ik terug aan mijn runners' high ...


* de ID-tag zou elke loper met meenemen. Het is een hanger rond je nek vergelijkbaar met de mannen van het leger.  Je kan er belangrijke informatie op melden zoals je naam, bloedgroep, noodnummer, RISIV-nummer, mogelijke allergieën etc ! Je kan deze bestellen via www.goedgemerkt.nl ... Het kost niet zo erg veel en je bent meteen in goede handen mocht er iets gebeuren. Onlangs las ik een bericht van een loper die onwel geworden was, viel en die ze niet konden identificeren. Liever niet !

zaterdag 27 september 2014

Zwemmen, waarom zou ik ?

Start van het nieuwe schooljaar, hectiek alom ... Zoeken naar structuur thuis, op school.
Start van september is ook de herstart van alle activiteiten ten huize P.
In de praktijk betekent dit veelaal taxi spelen en heel eerlijk; ik doe dit niet graag.

De agenda weer tot in de puntjes plannen, roepen op de kinderen omdat ze zich moeten haasten, 8 sporttassen klaar maken, neen .. Maar, we doet dat gewoon want ja, we willen onze sportmicrobe nu eenmaal doorgeven aan de dames.

September betekent ook opnieuw inkrimpen op eigen activiteiten.  En met dat laatste heb ik altijd veel moeite.  Ik ben meer dan een mama, werknemer, poetshulp, octopus.  En zeker in mijn huidige situatie waarin ik aan mijn herstel en vooruitgang moet werken. Dus, ja ... deze periode gaat gepaard met gezeur langs mijn kant want ik krijg het wel ingepland maar hoe.  Racen tegen de tijd, alle dagen!

Gelukkig voor ons starten beide meisjes dit jaar met zwemles.  Vorig schooljaar was de jongste nog te klein en konden we geen kant uit. De papa ging naar het zwembad, de mama bleef thuis. Gelukkig is dat stadium voorbij. Voortaan gaan we met ons vieren naar het zwembad.  En nee, ik ga niet naar het bad om daar in de cafetaria te hangen en nee, ik ga niet naar het bad om als een walvis in het water al taterend te drijven tot dat half uurtje om is.

Neen, ik ga zwemmen ... Ik doe dat graag en het past perfect in mijn sportprogramma. Althans, dat maak ik mijzelf dan wijs.  Vroeger zwom ik elke week op zondag; tot de leeftijd dat ik een lief tegen kwam en in het weekend veel te lang op fuiven hing met iets teveel pintjes in mijn lijf.

Na een ernstige nekblessure op de spinning besloot ik zwemles crawl te volgen.  Geen zicht; met een riempje rond mijn heupen, een plankje en oefenen maar.  Ik leerde de techniek maar had nadien niet het karakter om door te bijten en lange afstanden te zwemmen (al crawlend!).  Daar komt nu dus een einde aan.  Ik heb er zin in en ben uitermate gemotiveerd om deze keer wel door te bijten. Want, het zwaarste - volgens mij - is de ademhaling tijdens crawlen ...

Voorbije week dus naar het bad met mijn meisjes, zij voor hun les, ik voor mijn eerste rondjes.  Helaas, betekent zo'n avond dat er vrij veel dames in een bad hangen en .. tja, ja, hangen en tetteren.  Ik kan mij daar boos om maken. Als je niet wil zwemmen, duik dan de cafetaria en maar geef anderen wel de kans om rechte banen in plaats van kromme banen te trekken.

Soit, het was lang geleden (buiten dan de baantjes op vakantie) en ik haalde een vlotte 850m binnen een half uur.  Schoolslag (onder/boven water) ligt me nog altijd het beste en gaat snel maar dat is niet mijn doel.  Ik wil 850m en meer kunnen crawlen.  Nu kreeg ik er met moeite 100m uitgeperst maar eerlijk? Dat was mij een jaar geleden niet gelukt!

Nu; is zwemmen gezond ? Een aantal redenen waarom ook jij een badpak/badmuts moet aanschaffen:

-je gebruikt zo goed als al je spieren tijdens het zwemmen, de enige sport trouwens
-het is een evenwichtige weerstandstraining, overbelasting is klein
-je traint je hele lichaam en niet bepaalde lichaamsdelen zoals bij het rennen of fietsen
-zwemmen verplicht je om op een goede manier te leren ademen maw je longcapaciteit verbetert
-blessures zijn klein; je lichaam wordt een pak lichter in het water
-het water maakt je spieren, pezen, banden en gewrichten soepel (ideaal voor mij als revaliderende)
-ideaal tegen stress; van zodra je het water induikt overvalt je een rust, bij mij werkt het perfect
-zwemmen is zoals hardlopen niet duur; een pak, badmuts en een tienbeurtenkaart en je bent weg
-zwemmen en afvallen ? dat weet ik zelf niet zo goed ... Het eerste half uur verbrand je lichaam hoofdzakelijk koolhydraten, nadien pas vet.  Ik heb geen idee of je na een half uur zwemmen al je koolhydraten reeds verbrand hebt.  Maar, als je zwemmen combineert zoals ik met rennen en fietsen), ben je fit en ga je gewoon sneller vet verbranden, bovendien op een lekkere manier. Eerlijk ? Na een uur zwemmen voel ik mij nog altijd zeer comfortabel in vergelijking met hardlopen
-Blijkbaar zou je tussen de 300 en 400 Kcal verbranden met een half uur zwemmen, knap toch, dat is bijna net zoveel als een half uur hardlopen en het voelt gewoon veel makkelijker
-je zweet niets als je zwemt ! Een probleem waar ik veel last van heb als ik ren. Binnen het kwartier gutst het water van mijn lijf en moet ik vocht beginnen bij tanken, voel ik mij vies etc.
-omdat je gewicht in water niets waard is (Je weegt 90 percent minder in het water), kunnen ook mensen met overgewicht perfect zwemmen.  De ideale manier om te starten met sport en af te vallen ... gooi dus die complexen overboord en duik dat water in!

Overtuigd ? Starten dan maar. Ook deze week schrok ik van het aantal ouders dat gewoon in de cafetaria hangt wachtend tot hun kind klaar is met zijn/haar zwemles. Waarom ? Omdat je geen gestroomlijnd lichaam hebt ? Omdat je niet graag nat wordt ? Omdat je haar overhoop ligt ?

dinsdag 23 september 2014

Uitspraak 6yo

Mijn dame van zes. Ik probeer haar goed op te voeden.. Écht wel!

Een tijdje geleden staat De Man te koken in de keuken. Ik ga kijken en vraag hem om te helpen. Ach zegt hij, kruip maar lekker de zetel in en geniet van de rust. 

Waarop de zesjarige: 'Maar papa, dat is niet nodig hoor, mama heeft daarstraks toch al vijf minuten "hare" rust gehad'

Zo zie je maar ...

maandag 22 september 2014

De Dolly Dots ...

Voorbije vrijdag gingen we opnieuw met zes dames naar de sauna voor een beetje us-time.
Na maanden proberen was het eindelijk gelukt om een gaatje te vinden in ons agenda.
Meteen werden er plannen gesmeed om vanaf nu elke verjaardag in de sauna te vieren.

Naderhand weet ik niet of dit zo'n goed idee is.  Zes gibberende vrouwen die een avondje us-time plannen in een sauna ? Dat betekent bekeken worden "Wat gieten ze nu binnen" tot "Pssst, kijk, de Dolly Dots" tot een "Kan het wat stiller ja".  Het was een fantastische avond goed voor lijf en hoofd maar ik vrees een beetje dat ze ons er liever kwijt dan rijk zijn.

En het erge van al; we plannen binnenkort een sauna WEEKEND met logement enal! Maar, niet getreurd; ik verwittig jullie op voorhand!

zondag 21 september 2014

Dan haal je een kat in huis ...

Zes jaar geleden besloten we ons toen nog mini gezin uit te breiden met katten.
Was er zelf mee opgegroeid als kind en tiener en vond een kat altijd geweldig.
Ze zijn er wanneer je ze nodig hebt ook al praten ze niet :o)

We kozen voor een broer en zus uit een hetzelfde nest.  Omdat we beiden -toen nog- voltijds werkten vonden we dat ze een mede-huisgenootje nodig hadden.  Veel last hebben we niet met hen, ze kleven aan elkaar, doen hun gevoeg buiten, slapen 's nachts in de garage in een warm nestje, kruipen niet op tafels of kasten en weten in welke kamers ze niet welkom zijn.  De perfecte opvoeding dus!

De voorbije week, lag ik languit in de zetel toen er plots beweging passeerde voor de televisie.  Voor ik het goed en wel besefte liep er een mini muis door onze living.  Ik ben zelf niet bang van muizen dus ga niet lopen gillen op een zetel maar ik ben zo ook liever kwijt dan rijk.  Dus, mouse-hunting in de living.

Ik vond er niet beter op dan onze kater uit zijne luie zetel te heffen en hem voor de muis neer te poten.  Het beest was niet eens echt wakker en keek stomdronken naar het bruine ding voor zijn neus.  Geen probleem; ik zou wel een hartig woordje met hem wisselen zodat mijnheer wakker en wel achter de muis kon aanzitten.  Beide beesten met hun buik op de grond, elkaar uitdagend aankijkend, geen beweging van onze luie kater.  Integendeel, van zodra mini in beweging schoot, holde hij de vijfde trede op om in een hoekje naar het bruine ding te staren.  Eerste missie mislukt.  Exit Kater!

Dan maar zelf mouse-hunten maar het beest is nu eenmaal sneller dan ikzelf waardoor ik als een kieken zonder kop door de living hol.  Fred bekijkt het op een afstand en ik zie gewoon een smalende grijs op zijn snoet.  Niet getreurd, zo snel geef ik niet op; tot mini achter een kast verdwijnt en ik er niet meer aan kan.

Ik besluit dan maar om op zoek te gaan naar kat nummer twee, onze kattin.  Deze dame bewees in het verleden menigmaal dat ze niet vies is van vogels, muizen, konijnen etc.  Ook zij ligt buiten te soezen en wordt abrupt uit zoete dromen gehaald door haar bazin.  Ik draag haar binnen, zet haar naast de kas en geef een lichte duw richting muis.  Hoe ze ook probeert, haar dikke lijf geraakt niet achter de kast.  De kast dan maar verschuiven in de hoop dat de kat er achter verdwijnt.  Ook zij bekijkt het echter vanop een afstand en heeft niet veel zin er veel energie in te stoppen.

Het wordt dus opnieuw een wedstrijd mini tegen P en na veel vijven en zessen (en wellicht hilarische taferelen) slaag ik erin de muis te vangen tussen de terras(schuif)deur en het terrasvliegenraam. Daar sta ik dan, ik en de katten binnen, een muis geklempt tussen twee ramen.  Opnieuw op zoek naar onze kattin, de enige in wie ik nog vertrouwen heb.

Ik pak haar op en samen wurmen we ons door de terrasdeur naar buiten.  Na het beter schuifwerk laat de muis zich eindelijk zien en meteen grijpt Ginger het kleine slachtoffertje en verdwijnt naar achteren voor een lekker dessertje.

Na een half uurtje mouse hunter leg ik mij opnieuw languit in de zetel.  Na enige tijd begeeft mijn eerste superheld zich naar de kast en legt zich de rest van de avond op zijn buik voor de kast met een kwispelende staart.  Ik probeer mijnheer duidelijk te maken dat de muis allang verdwenen is maar hij blijft uitdagend voor de kast hangen.  Mijn held ... En de andere heldin ? Die liep dezelfde avond een zware indigestie op en had twee keer geniet van een blijkbaar niet zo lekker fris muizendessert :o))


woensdag 3 september 2014

Het leven zoals het is ...

... In de sauna!

Nu dat er stilaan een nieuw seizoen aankomt, worden er ook weer plannen gemaakt om naar de sauna te gaan.
De sauna, zalig! Het kikkert je op, geeft je energie, je huid voelt zacht etc.

In principe gaan we twee keer per jaar met een zestal dames een avondje naar de sauna .. Etentje erbij, lekker wijntje en nen hoop gegiechel over de dinges des levens. 

Twee keer? Ja, maar, twee keer. Meer lukt niet .. We leggen de agenda's naast elkaar en meer kunnen we er niet uit persen. Bizar ik weet het .. En ergens wel spijtig want dat betekent dat je teveel moedert en ploetert. 

Soit ... Een leuke anekdote .. Valt mij ineens te binnen omdat deze week onze doodle van zes maanden geleden terug actief werd, of we de datum niet vergeten waren! Of course not, staat in fluo in de agenda. 

Zes maanden geleden deden we dus hetzelfde, een leuke avond uit met redelijk veel lawijt, net pubers .. En zo belandden we met zijn zessen in het Turks stoombad .. Met vooral veel stoom.

 Nu, zes vrouwen, dat lijkt zen beetje op Sex in The City dus algauw krijgen we gezelschap van een aantal jonge mannen. Omdat er wel erg veel stoom hing, zagen zij niet dat we +35 waren, ze konden alleen een glimp van onze fitte lichamen opvangen en nen hoop gegiechel ... 

Ze dachten dus de move van het jaar te maken tot ikzelf op een wel bijzonder droge manier volgende melding maakte: 

'Let op, als je met ons in zee gaat, neem je er meteen 13 kinderen bij' ...

Ik heb zelden zo snel mensen uit een stoombad zien sprinten .. En wij maar giechelen en verder genieten