Hoever staan we ...

Maandag was controle-dag .. Stress, zenuwen, angst .. Wel of niet in orde …

Ik weet van hoever ik kom en was zelf best tevreden over mijn vooruitgang, idem voor de kinesisten die best fier waren op het resultaat na 2,5 maanden van hard werken !
Je weet echter nooit hoe een sport-specialist reageert, die werken met topsporters en niet met mama's van twee kinders die werken en een huishouden runnen :o)

Dus met een klein hartje op controle en hopen dat zijn voormiddag nogal vlotjes verliep.
Ik liet me nogal gezwierd op de controle-tafel vallen en dat zorgde al meteen voor hilariteit … Hij zag wel duidelijk vooruitgang, was zelfs fier op het gepresteerde !
Ondertussen plooi ik vlot boven de 90 graden, een mijlpaal. Rechts zijn mijn beenspieren behoorlijk zichtbaar en stilaan merk ik links ook vooruitgang.  Hij wist me te vertellen dat mijn ligamenten langs beide kanten steviger worden maar dat ik én water én opnieuw ontsteking in mijn linkerknie heb !
Bovendien kreeg ik ook te horen dat ik wellicht blijvend schade heb aan mijn linkerknie, ik zal ze wellicht nooit meer geheel kunnen plooien .. Maar, zover zijn we nog niet, toch !

Een maand geleden was hij boos, zéér boos en zei hij dat ik nooit zou kunnen lopen in 2014, nu is er zelfs al sprake van een herstart rond maart en over een operatie wordt momenteel niet meer gesproken.
Er is echter een "maar" .. Een zware "maar" .. Ik zal mij voor de rest van mijn dagen ALLE dagen moet inspannen met oefeningen en sport … Fietsen, zwemmen, lopen en training van billen en hamstrings … En nee, ik ben geen topsportster .. Ik heb een job én een gezin .. Maar, ondertussen wel een kandidate om met triatlons te starten :o))

Omdat ik vandaag opnieuw ontstekingen heb, kreeg ik nog twee weken bij.
Vanaf gisteren slik ik dagelijks twee roze pillen, deze kuur moet ik twee weken volhouden.
Op die manier hopen ze dat de pijn stilaan ook weg-ebt.
De kine wordt dagelijks verder gezet met oefeningen die altijd maar zwaarder worden.  Oefeningen die een maand geleden onhaalbaar leken, kan ik ondertussen wel … Stapje voor stapje boek ik vooruitgang.

Vandaar, we blijven vechten, alle dagen opnieuw en stilaan hoop ik op een eerste loopje in het voorjaar van 5km … We zien wel …