Mijn gewicht.
En ja, velen zullen nu al stoppen met verder lezen; ik hoef helemaal geen frustraties te hebben over mijn gewicht/figuur ... Ik ben "goe" BMI-matig gezien zit ik zelfs aan de ondergrens. Ik ben echter ook "vrouw" en ja, vrouwen zijn nu eenmaal altijd gefrustreerd over hun gewicht en hun BBB ...
Tijdens mijn 2de zwangerschap ben ik 20 kilo bijgekomen, hemel, de weegschaal die vlotjes boven het cijfer 8 ging ... En hoe meer die weegschaal naar boven ging, hoe meer CHOCOLADE vreetbuien ik kreeg. Op het einde van mijn zwangerschap at ik een heel pak (grote) paaseieren op, at ik vlotjes een hele bar Côte D'Or op (maar, dan echt zon bar die je normaal gebruikt om chocolade te doen smelten). Ni meer menselijk dus.
En ja, nadien moet je boeten; die 20 moeten er terug af en dat lukt minder vlot als na de eerste zwangerschap. Reken daarbij de hormonen, de borstvoeding én een mens loopt depressief rond. Dus ja, gedurende de zes maanden die ik thuis bleef, zeulde ik Nore altijd mee naar de fitness en maar geven ...
Vrouwen keken mij bewonderend aan "chapeau""waar vind je de tijd""moedig meisje om ze overal mee te zeulen", venten keken eerder bedenkelijk en hadden zoiets van "is jouw plek niet thuis""zie daar, een sportende moeder" ...
Maar, die sportende moeder deed het wel, na zes maanden was er 18 kilo af.
Een mens zou dan tevreden moeten zijn en vooral niet meer zeuren maar wat doe ik ?
Jawel, gefrustreerd zijn over die laatste twee kilo's die dan ook nog es op die verdomde buik zitten.
Extra sporten haalt niets uit; ik mag nog zoveel lopen of fietsen, geen gram gaat er af. Of ja, ik moet misschien zeggen dat ik ondertussen "spieren" gekweekt heb, mmm ...
Dus, lees ik mezelf suf over het verbranden van caloriën, sportschemas waar geen tijd voor is, lichte maaltijden (die ik niet lust !). Nochtans moeilijk hoeft het niet te zijn :
http://www.sparrenweg.info/superrunner/html/afvallen.html
http://www.tuinkrant.com/artikel/gezondheid-afslanken-3-kilo-afvallen-smaakvol-2-wekenplan-basis-groenten-fruit
En ja, die chocoladeverslaving is er nog altijd .. Geef mij een doos pralines en ik "vreet" ze op, ik kan er zelfs niet van genieten, die chocolade moet op. Ik begrijp nu hoe moeilijk het is om te stoppen met roken of drinken ... En het is erover want een echte chocolade-verslaafde geniet van "het smelten in de mond" .. Ik doe dat zelfs al niet meer, chocolade laten smelten ? Geen tijd voor, die doos moet op ! En laat dat nu hetgene zijn dat klanten zo graag geven aan ons: pralines ... Heelder dozen verschijnen er op onze keukentafel op kantoor ... Met de Feestdagen moet je bijna een weg banen door al die lekkere ingepakte Leonidas dozen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten