Met Kato op de fiets

.. Gisteren en vandaag gaan zwoegen in wind en koude met de oudste achterop.
Zucht ... Koud, guur, veel wind .. Afzien dus. En dan mag ik nog niet klagen met dat pluimgewicht achterop.
Op een gegeven moment moet Kato gewoon aangevoeld hebben dat het de foute richting uitging ...

Ik voelde een handje dat zachtjes mijn rug masseerde ... en zachtjes een kinderstemmetje dat zei :
"Mama, schattie van mij". En wij verder zwoegen ...

Je moet overigens maar es googlen op "fiets met kinderzitje, afbeeldingen" ... Hilarische dingen die een mens dan tegenkomt :