De Man vond dat wel schattig en gezellig, breiende mama's. Hij was wellicht vergeten dat ik wel mama ben maar absoluut niet handig en geduldig.
Het boek bleef een tijd onaangeroerd in de zetel liggen tot mijn mama het zag liggen.
Voor ik het wist kreeg ik mijn kinderbreitas met allemaal naalden in alle maten en gewichten.
Ze gaf mij ook de raad om eens te informeren bij Veritas naar wol die kon gebruikt worden met breinaalden nummer tien.
De naalden en het boek bleven echter liggen! Ik en breien ... Ha, hoe komen ze erbij.
Tot ik op een dag met de meisjes de Veritas in moest voor knopen.
Enthousiast gegil want er lag blauwe en gele wol, net wat zij leuk vonden.
Zodoende kocht ik twee enorm dikke balen wol en beloofde ik hun een sjaal te maken.
Kuch ... Deze vakantie ben ik eraan begonnen. Echter, de verkeerde wol voor breinaald tien. Het werd breinaald zes en meteen moest ik voor 74 'opzetgaten' gaan (of hoe noem je dat).
Als ik drie rijen gemaakt heb, moet ik garantie een rij terug of zelfs opnieuw beginnen.
Aan dit tempo heb ik misschien een kindersjaal af tegen 2017, een jaar waar mijn meiden wellicht niet meer vallen voor geel en blauw.
En ik? Wellicht ligt het boek al lang op zolder en moeten mijn huisgenoten wellicht toegeven dat het niet mijn ding is ... Iets wat ik al lang wist ... Anyway, bedankt voor het vertrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten